Wat wij dieren zien – onze lessen in onthaasten

Wij zijn hier altijd. In de Waelde Tuin. Wij zien jullie komen. Met volle auto’s, volle hoofden, volle agenda’s. Je stapt uit, kijkt even om je heen… en dan zie je ons. Wij zien jou ook. En we fluisteren zachtjes: Welkom. Je bent er.

Laat ons je wat vertellen over het leven, zoals wij het hier beleven. We nodigen je uit om te verstillen, vertragen... even geen zorgen, geen deadlines, gewoon de tijd nemen....

Vriendin, De kip: ‘Ga maar gewoon een beetje scharrelen’

Waarom rennen als je ook kunt scharrelen? Wij kippen houden ervan om zonder doel wat te rommelen. Je weet nooit wat je tegenkomt: een wormpje, een kruid, een plekje in de zon. Kijk eens hoe jij door de tuin loopt. Al denkend, soms zelfs bellend (ja echt). Onze tip? Laat je voeten het werk doen. Kijk niet naar je telefoon. Kijk naar de grond, of naar de wolken.

Bubbels en Poes, De katten: ‘Doe minder. En dan nog wat minder.’

Wij katten zijn meesters in nietsdoen. Soms liggen we uren op één plek, in een straaltje zon, of onder een fruitboom. Dat is geen tijdverspilling. Dat is leven. Jullie mensen denken dat je productief moet zijn, zelfs op vakantie. Nee hoor. Laat maar los. Ga maar liggen. Kijk een beetje om je heen. Spinnen is optioneel ;)

Pauwl, De pauw: 'Laat jezelf zien. Maar alleen als jij daar zin in hebt.’

Ik ben de pauw. En ja, ik kan mezelf behoorlijk laten zien. Maar alleen als ik me fit voel. Als de zon goed staat. Als ik wil. Misschien voel jij je ook wel eens moe, of leeg. Geef jezelf dan wat ruimte. Zet geen masker op. Hier mag je gewoon zijn. In je pyjama. Met een kopje thee. Zonder plan. Dat is pas waelde.

Floki & Ian, De ezels: ‘Vertraging is wijsheid.’

Ha! Jullie noemen ons koppig. Maar wij zijn gewoon slow in een flow. Bewust. We stappen niet sneller dan goed voelt. Dus: als je merkt dat je gehaast bent, adem dan eens diep in. Kijk om je heen. Waar moet je eigenlijk naartoe? Hier is al genoeg.

Odin & mr T: ‘Voel je lijf. Dan weet je genoeg.’

Wij voelen alles. De wind. De stemming in de tuin. Jouw gehaaste adem. We leven in het moment, omdat we op ons lijf vertrouwen. Jullie zitten vaak in je hoofd. Probeer eens een stukje te lopen zonder te denken. Voel je voeten. Ruik de geur van de tuin. Hoor hoe de vogels zingen. Zo weet je wat je nodig hebt. Je lichaam liegt nooit.

Tot slot, van ons allemaal:

Lieve gasten. We zien jullie. En we gunnen je wat wij al lang weten: dat er niets mis is met traag, stil, of stilstaand. Dat het leven zacht is als je het toelaat. Dus kom maar, ga zitten onder de appelboom. Streel de kat, groet de ezel. Je bent precies op tijd. Exact waar je mag zijn. En precies goed zoals je bent.

Tot snel in de Waelde Tuin.....